Voor de één is een auto niet meer dan een alledaags vervoermiddel, een handig maar noodzakelijk kwaad, voor de ander is het zijn grootste passie. In de gemeente Geertruidenberg vind je opvallende verhalen, niet alleen van mensen, maar ook van hun auto’s. Sommigen onder ons rijden rond in prachtig gerestaureerde oldtimers, terwijl anderen ervoor kiezen om hun auto tot in de details perfect te tunen. Deze auto’s vertellen eigenlijk ook veel over de mensen die erin rijden. Wat is hun verhaal? Aflevering 1: de Citroën Traction Avant Commerciale uit 1955 van Henk Kleinendorst.

Door: Dennis Mikhout

Het is een zonnige dag als wij aanschuiven bij Henk Kleinendorst in de mooi verwilderde tuin van zijn pittoreske oude molenaarswoning in Raamsdonk. Wat meteen opvalt: op de tafel staat een schaalmodel van de ‘Traction Avant’, van het ‘echte’ exemplaar ontbreekt rond de woning echter elk spoor. Kleinendorst stelt ons snel gerust. “Nee hoor de Citroën staat in onze garage! Toen wij een nieuwe woning zochten was een van de zoekcriteria een huis met garage. Anderen zoeken misschien op drie slaapkamers of op een tuin op het zuiden. Wij wilden een goed toegankelijk onderkomen voor onze oldtimer, en zo zijn wij dus in Raamsdonk terechtgekomen. We kunnen zo wel een stukje gaan rijden trouwens.”

Kleinendorst en zijn vrouw zijn dus speciaal voor hun auto verhuisd. Dan moet je haast wel vanaf kinds af aan een hele diepe liefde koesteren voor deze ‘Traction Avant’. Dit blijkt tijdens het gesprek toch anders in elkaar te zitten. “Nee wij waren niet specifiek op zoek naar deze auto, maar wél naar een oldtimer. Wij zochten eigenlijk naar een oldtimer die nog goed meegaat, dus makkelijk mee kan in het huidige verkeer, maar niet per se op de snelweg. En ook belangrijk: waarvan je de onderdelen nog goed kunt bemachtigen, en ook de kennis over de auto, de tips and tricks moesten makkelijk en toegankelijk zijn.” Vooral dat laatste lijkt met een ‘Traction Avant’ club met zo’n duizend leden in Nederland geen probleem te worden voor Kleinendorst.

“Deze auto hebben wij in Drenthe bemachtigd. Hij is door een goed bekendstaande restaurateur bekeken, en met hem als tussenpersoon hebben wij hem overgekocht van de erfgenamen van de vorige eigenaar. Hij is goed, of zoals ze dat dan noemen hard’’. Dit was een rijklare auto waar we meteen plezier van konden hebben.”

Als het dan niet persé om de ‘Traction Avant’ te doen was, waar komt dan die wens om een oldtimer te bezitten vandaan? Kleinendorst gebaart lachend om zich heen. “Het hebben van een oldtimer vind je weerspiegeld terug in onze woning, en in een aantal andere dingen. Wij hebben een hang naar de oude tijd, maar dan wel in het besef dat die oude tijd niet per se de beste tijd was. Bepaalde dingen uit die tijd roepen een nostalgische mooie wereld op. De goeie oude tijd dus, maar dan wel met een paar flinke aanhalingstekens.”

Het interview in de tuin loopt wel een beetje op zijn einde. Het is tijd om een rit met de auto te gaan maken. Het beeld dat Kleinendorst vooral uit praktische overwegingen voor zijn Citroën heeft gekozen vervaagt al snel als we aankomen in zijn garage. Daar staat een perfect gerestaureerde auto op ons te wachten, en de eigenaar is duidelijk trots. “Als je bijvoorbeeld naar die spatborden kijkt, daar zit een mooie welving in, mooi lijnenwerk. Hij is mooi maar zonder bijvoorbeeld een Porsche te zijn. Als ik met deze auto aan kom rijden denk je niet die vent komt even aanrijden om te laten zien dat hij de bink is. Deze auto is een echte klassieker die vertederd. Er zit weinig tot geen pretentie in. Hij is schitterend!”

Kleinendorst heeft al de nodige voorbereiding getroffen voor ons bezoek. Maar normaal rijdt hij niet zomaar even snel de weg op. “Nee deze auto vergt veel meer voorbereiding van je rit. Banden controleren, oliepeil nakijken, remvloeistof controleren, water en spanning van de accu checken en zelfs mogelijke onderdelen die kunnen lostrillen even met de hand navoelen. Dit betekent ook dat wanneer het dreigt te gaan regenen, of als ik druk of gestrest ben ik niet ga rijden.”

Voordat we de garage uitrijden zet Kleinendorst een grote strohoed op. De een zal het overdreven vinden, maar daar trekt hij zich weinig van aan. Voor hem past het bij de tijdsgeest van zijn auto. Al wil hij daar ook weer niet te ver in gaan, hij voelt niet de drang om persé ook een wegenkaart of kleine onderdelen uit het bouwjaar van de Citroën te willen bezitten. Tijdens de rit valt vooral zijn intense concentratie op. “Dit rijdt heel anders natuurlijk met een niet gesynchroniseerde drie versnellingsbak en een veel langere remweg. Het rijden is véél intenser. Je moet goed luisteren en de auto aanvoelen. De wieldoppen kunnen bijvoorbeeld lostrillen maar dát hoor je dan gelijk. Als je iets hoort moet je dus even stoppen en met een sleutel de wieldoppen weer aandraaien.”

Onder het rijden vertelt Kleinendorst ronduit. Over de vele bruidsparen die hij al heeft rondgereden, over de versnellingspook die vreemd genoeg midden in het dashboard zit of over de voorruit die naar buiten geopend kan worden. Terwijl hij geconcentreerd en zwaar sturend een bocht neemt vraag ik hem naar de geschiedenis van zijn auto. “Ik denk, maar dat is in de mist van het verleden teloorgegaan, dat ik de derde of vierde eigenaar ben. Maar dat is alleen interessant als je een vracht aan documentatie hebt, in de vorm van officiële papieren, foto’s’ of filmpjes uit de jaren vijftig, het liefst met mooie verhalen. Maar dat hebben we helaas niet. Sterker nog: het Franse setje kentekenplaten wat wij erbij kregen, daarvan viel mijn vrouw, die opgegroeid is in Frankrijk, op dat dát helemaal niet kon kloppen bij een auto van dat jaar of type. Wat dan ergens wel weer een mooi verhaal is haha.”

Druk gebarend en pratend rijdt Kleiendorst ons door de straten van Raamsdonk en Geertruidenberg. Opvallend is hoe soepel de auto over de kinderkopjes heen gaat, waar je dit bij een moderne auto toch wel goed merkt. Mensen beginnen te lachen of zwaaien als ze de auto zien. Sommige oudere fietsers steken spontaan hun duim op als ze de Citroën voorbij zien komen. “Ja dat is het mooiste”, sluit Kleinendorst onze rit af, “de reacties van de mensen. Deze auto is echt gemaakt voor mooie landweggetjes in de zon.”

Oproep

Heeft jouw auto ook een bijzonder verhaal? Dan zijn wij op zoek naar jou. Ben jij de trotste eigenaar van bijvoorbeeld een oldtimer of volledig getunede sportwagen? Heb jij een bijzondere auto en wil jij je verhaal delen met onze lezers? Neem dan contact op met onze verslaggever Dennis Mikhout: Dennis.delangstraat@gmail.com.