Ongewenste graffiti is een maatschappelijk probleem. Het ontsiert de omgeving en werkt verloedering in de hand. Het roept ergernis op van veel mensen en is een vorm van vernieling waarvan het herstel hoge kosten met zich meebrengt. Op steeds meer plekken in de gemeente Geertruidenberg is graffiti gespoten. Daarnaast zijn op een groeiend aantal plaatsen ook steeds meer stickers, ook wel wildplak genoemd, te zien. Het probleem is niet van vandaag, want al in 2009 richtte het Ministerie van Veiligheid en Justitie de landelijke werkgroep ‘Graffiti en Veiligheid’ op met als doel handvatten te formuleren voor graffitibestrijding. De bestrijding en het verwijderen van de door minkukels aangebrachte ‘kunst’ is in de gemeente Geertruidenberg nog niet echt op gang gekomen; op veel plaatsen zijn de ontsieringen al meer dan een half jaar te ‘bewonderen’. Voor de vele toeristen die jaarlijks onze gemeente bezoeken is het niet bepaald een fraaie reclame. Het wordt hoog tijd dat de gemeente actie gaat ondernemen, want deze vormen van vernieling nodigen, zo is in tal van gemeenten geconcludeerd, vaak uit tot het aanbrengen van nog meer graffiti en andere vormen van vandalisme. Wellicht zijn het openen van graffiti-vrijplaatsen in de gemeente een oplossing. In de gemeente Rotterdam daalden de onkosten van het verwijderen van illegale graffiti, na het openen van dergelijke vrijplaatsen, in één jaar van 143.000 euro naar 20.000 euro. Nu we het toch over deze ‘kunstvorm’ hebben: Hoe zit het eigenlijk met het door de gemeente in februari 2024 aangekondigde graffiti-project van het fietstunneltje bij de Lambertuskerk? (jh)