Zes mensen maakten gebruik van het spreekrecht tijdens de Raadsvergadering. Het onderwerp is bekend: gaan we mensen opvangen op de trainingsvelden van RFC en houden we het Hoge Veer open tot de woningbouw daar klaar is. De publieke tribune was redelijk gevuld met zo’n veertig mensen. De sfeer was respectvol. Vanuit de sportverenigingen RFC, HMC en DDHC was er de maandag daarvoor al een even groot aantal komen opdagen, van de ruim 70 aanmeldingen voor de speciale informatiebijeenkomst. In de hoek van de hal hield intussen een klein groepje ‘security’-mensen een oogje in het zeil. Nodig bleek hun aanwezigheid niet. De hele vergadering verliep rustig. Een greep uit de woorden van de insprekers:

Door Frans van Son

Bezorgd

Ryanka van Namen sprak als bezorgde buurtbewoner. “We kozen rust en een veilig gevoel”, zo liet zij weten. Dat zou nu weg gaan. Ze wist waarover ze sprak, want was ervaringsdeskundige bij de opvang van asielzoekers in de Koepel in Breda. “Hulp bieden mag niet ten koste gaan van de buurt, zo vond zij. “Waarom wordt niet naar ons geluisterd. Betrek ons als inwoners en plaats ons niet voor een voldongen feit”, zo hield zij Raad en College voor. Ze was benieuwd welke andere plekken niet voldeden.

De Krim

Een heel ander geluid kwam van Oksana Maslova. Zij liet weten nu een paar jaar hier te zijn vanuit haar vroegere thuis, de door Poetin geannexeerde Krim. “Ik heb hier een baan gevonden en ben geslaagd als kantoorschoonmaker”, liet zij trots weten. Thuis in Oekraïne was zij boekhouder. Een baan waarnaar ze nu ook weer op zoek is. Zij voelt zich hier thuis. “Wij willen hier blijven; we kunnen niet terug naar de Krim. Ik doe mijn best hier te integreren”, liet zij in goed Nederlands weten. “Mijn hobby is nu Nederlandse taal.”

Grens aan groei

Arno van Zon sprak namens handbalvereniging HMC en Hockeyclub DDHC.

“Verenigingen zijn niet tegen opvang, maar hebben sportaccommodaties”, zo liet hij weten. De plannen zouden de kansen van de verenigingen om te groeien danig in de weg zitten. Bijvoorbeeld plek voor het in opkomst zijnde beachhandbal ontbreekt dan. Hij liet ook weten dat in de zomer gebruik wordt gemaakt van de trainingsvelden daar, bijvoorbeeld voor het grote handbaltoernooi dat voor de 51e keer wordt gehouden. Hij haalde verder de verkeersveiligheid en ook de sociale veiligheid aan. “Het is geen geschikte locatie. Lijkt op kopen zonder kijken”, hield hij de Raad voor. Hij zei geen inzicht te hebben in de mogelijkheden van andere locaties. “Als de wedstrijd start, willen we de spelregels kennen”, betoogde hij. …en niet gaandeweg.

Antikraak

Brigit Schoenmakers, zelf anti-kraak-bewoner in het Hoge Veer, betoogde dat er eerst goede bouwplannen op tafel moeten komen. Ze liet weten nu “totaal geen last” te hebben van de Oekraïners en asielzoekers. Enkel de parkeeroverlast. “We hebben meer last van auto’s dan van elkaar.” Daaraan wordt iets gedaan, zo liet de burgemeester weten. Er wordt snel begonnen met aanleg van meer parkeerplekken. Uit haar antwoord op vragen vanuit de Raad bleek, dat veel anti-kraakinwoners zijn ingeschreven bij ‘klik voor wonen’, op zoek naar een eigen woning.

Dankbaar

Vladislav Tykhyi sprak namens Oekraïners uit het Hoge Veer. “We troffen bij onze komst warmte voor ons en vriendelijkheid in Raamsdonksveer.”

Hij uitte daarvoor zijn dankbaarheid. Hij liet, net als Oksana, in goed Nederlands weten, dat velen van zijn landgenoten al een baan gevonden hebben. “Velen hebben een plek gevonden in de maatschappij. Wij willen bijdragen aan de samenleving”. Zo hield hij Raad en College voor.

Licht en geluid

Namens de bewoners van de Wilhelminalaan en zelf vader van twee hockeyende kinderen, liet Frank Dirven weten dat verenigingen niet meer kunnen uitbreiden. Hij wees ook op de problemen voor de bewoners van het nieuwe wijkje op de trainingsvelden. Hij noemde onder meer het licht van de lichtmasten bij avondtrainingen; de geluidsoverlast van sportenden en de feestjes met muziek. Maar aan de andere kant wees hij ook op de rondhangende mensen die straks in het wijkje wonen. “Mogen kinderen nog wel op de fiets of kiezen de ouders liever voor het veiliger Oosterhout of Made”, zo vroeg hij zich af. “De rijdende trein dendert door, als jullie niet aan de noodrem trekken”, zo hield hij de Raad voor. “Is dit de enige locatie? Laat andere locaties onderzoeken”, was zijn oproep.