Na een aantal stille jaren kwamen de vrijwilligers van Toegankelijk Geertruidenberg weer op bezoek bij groep 8 van De Hoge Waai. Ze werden daar met open armen ontvangen, omdat er in het verleden door de leerlingen altijd veel werd opgestoken van dit bezoek. En zo ook dit jaar weer.
Na een korte presentatie in de klas mochten alle kinderen in tweetallen het grote ganzenbord gaan spelen. Bij ieder vakje hoorde een vraag, of, nog veel leuker natuurlijk, een opdracht.
Een opdracht waarbij de kinderen in levende lijve konden ervaren hoe het is om een beperking te hebben. Dobbelen als je blind bent, lezen als je alleen maar plat op je rug kunt liggen, knopen van een blouse dichtmaken als je één arm niet kunt gebruiken. Alle kinderen gingen enthousiast aan het werk en bleven ook actief en geïnteresseerd. Ze gingen van de ene naar de andere beperking en de oh’s en ah’s waren niet van lucht. 'Wow, is je arm zo zwaar als die verlamd is?' 'Ik kan echt niet zonder mijn benen op een andere stoel gaan zitten!' 'Hè, waar zou je dit ding nou weer voor moeten gebruiken, het lijkt wel een slabber. Oh, wacht, er ligt een sok bij.'
Bij alles ondersteund door drie vrijwilligers die hier en daar de oefening moeilijker of makkelijker kwamen maken en natuurlijk iedereen voorzagen van extra uitleg en informatie.
Bij de nabespreking bleek dat de leerlingen duidelijk nog meer begrip (en respect) hebben gekregen voor mensen die dagelijks leven met een beperking. En zich ook realiseren dat ze met een paar kleine aanpassingen het leven van een ander makkelijker kunnen maken. Zet je fiets/container opzij, zodat een rolstoel of rollator er altijd door kan, zet niets op blindegeleidetegels en spreek met degene met een beperking en niet met degene die erbij is.
Zorg dat iedereen zich gezien en fijn voelt en dat je altijd samenwerkt.
Toegankelijk Geertruidenberg, dankjewel voor deze bruisende en inspirerende gastles.