Door Tom Rietveld
Wie Henk Boezer kent, weet: stilzitten is niets voor hem. Ooit horeca-ondernemer, nu een gepassioneerd maker van stripfiguren, wandklokken en houten schepen. Zijn appartement in Geertruidenberg is omgetoverd tot een vrolijk atelier vol kleur, herinneringen en beweging. “Ik ben tachtig en eigenlijk pas net begonnen,” zegt hij met een brede glimlach.
Van melkboer tot stadskeldertijd
Henk werd geboren in Oosthout, maar zijn wortels liggen in Waspik. “Mijn vader was melkboer. We woonden vlak bij de scheepswerf van Ruijterberg, die in de oorlog gebombardeerd werd. Toen moesten we evacueren. Na de oorlog kwamen we terug en later verhuisden we naar Geertruidenberg.” Daar ging hij naar de kleuterschool en lagere school. “Ik voel me dus echt een Bergenaar. Hier begon alles... ook mijn horecatijd.” Henk stond jarenlang bekend als een ondernemende horecaman. Eerst in de Stadskelder, daarna in de oude Lisettabar, die hij omdoopte tot ’t Carillon. Later volgden het Bergsch Backhuys en Genieterij Zoutman, genoemd naar de zeeheld van wie zelfs in de Geertruidskerk een monument te vinden is. “Die zaak heb ik helemaal verbouwd in maritieme stijl, met touwladders en een kraaiennest in het midden van het restaurant,” vertelt hij trots. “Ik heb altijd iets gehad met sfeer en beleving.”
Een kerstboom als begin van alles
Zijn huidige hobby’s kwamen pas veel later. “Toen we nog op de Kurenpolder woonden, hadden we ruimte zat. Maar toen we naar dit appartement verhuisden, konden we geen kerstboom meer kwijt. Toen zei ik tegen Jeanne: weet je wat, ik maak zelf een kerstboom. En ik teken er ook een kerstman bij op een triplexplaat.” Dat bleek het begin van iets groters. “Onze dochters vonden het prachtig en vroegen er ook een. En toen de buren er eentje zagen, wilden die er ook een. Zo is het begonnen. Toen de kerst voorbij was, dacht ik: wat nu? En zo ben ik stripfiguren gaan tekenen, uitzagen en schilderen. Dat liep een beetje uit de hand,” lacht hij. Inmiddels heeft hij er zeker honderd weggegeven en nog zo’n honderdvijftig staan te wachten. Zelfs bij bingoavonden in het verzorgingshuis De Riethorst gebruikt men zijn kleurrijke creaties als prijzen.
Van stripheld tot wandklok
Zijn kamer hangt vol met vrolijke figuren: Kuifje, Donald Duck, Tom & Jerry, maar ook Max Verstappen in volle vaart. “Ik krijg ook opdrachten,” zegt Henk. “Dan vraagt iemand: kun je Kwik, Kwek en Kwak maken, een meter hoog? Nou, dan maak ik er drie. Die man was dolblij.” De prijs is bescheiden: “25 euro per stuk. Daar zit veel werk in, maar ik doe het voor de lol, niet om rijk van te worden.” Naast de stripfiguren maakt hij ook wandklokken. “Klokken hebben me altijd al gefascineerd. Dat tikkende, dat mechaniek; ik heb er iets mee.” En dat blijkt ook uit zijn vitrinekast, vol nostalgische attributen en oude horloges.
Verzamelen zit in zijn bloed
“Ik heb altijd wel iets verzameld,” zegt Henk. “In de tijd van de horeca had ik honderden oude fototoestellen. Helaas zijn die verloren gegaan bij een brand boven het Bergs Bakhuis. Niets verzekerd natuurlijk.” Ook miniaturen van Mercedessen stonden ooit rijen dik. “Ik reed zelf Mercedes, dus ik verzamelde alle modellen op schaal. En ja, dat liep ook een beetje uit de hand.” Zijn vrouw Jeanne knikt: “Hij heeft altijd iets gehad met verzamelen. En met tekenen trouwens ook; al in zijn diensttijd stuurde hij me brieven met kleine tekeningen erbij.” Henk lacht: “Daar is ze toen voor gevallen!” De brieven bestaan nog steeds, zorgvuldig bewaard.
Schepen vol herinneringen
Een andere passie is het bouwen van schepen in hout. “Ik heb de Brabander gemaakt, een driemaster van twee meter lang. Die lag in Drimmelen. Als ik even niet meer wist hoe iets eruitzag, reed ik erheen om te kijken.” Het resultaat mocht er zijn: compleet met zeilen en een elektromotortje zodat het model echt kon varen. “Ik heb ermee gevaren in de Vest hier in de stad.” Ook de Bounty en een Engels oorlogsschip kwamen uit zijn handen. Beide staan nu bij het recreatiepark De Kurenpolder, één bij de ingang, de andere in het restaurant. “De Brabander heb ik weggegeven, want ik had er geen plaats meer voor,” vertelt hij met lichte spijt.
Rust vinden in hout en verf
De hobby is voor Henk meer dan tijdverdrijf. “Het is ontspanning. Toen we hier net kwamen wonen, keek ik alleen maar televisie; ellende en oorlog overal. Op een gegeven moment had ik er genoeg van. Ik zette de tv uit en ging tekenen.” ’s Avonds klinkt er muziek in huis, de deur op een kier. “Dan zit ik te zagen of te schilderen. Dat geeft voldoening. En ik doe het niet voor het geld, maar omdat het mensen blij maakt.”
Een atelier vol vrolijkheid
De tweede slaapkamer is inmiddels zijn werkplaats. “Daar liggen allemaal nieuwe figuren te wachten. En Jeanne klaagt niet,” zegt hij met een knipoog. “Nee,” lacht ze, “ik vind het juist gezellig. Hij is bezig en ik hoor hem fluiten.” Bezoekers reageren enthousiast. “Iedereen vindt het prachtig,” vertelt Henk. “Soms zeggen ze: je had hier veel eerder mee moeten beginnen. Maar ja, beter laat dan nooit. Ik ben tachtig en ik geniet er elke dag van.”
Een gulle maker
Met Kerst staat hij weer op de kerstmarkt. “Wat ik overhoud, wil ik aan de basisscholen geven,” zegt hij. “Bij de Vuurvlinder of de Biekorf kunnen de kinderen er misschien een loterij of spel mee doen. Zo geef ik ze een nieuw leven.” Zijn vrouw vult aan: “Dan kan het weer opnieuw beginnen.”
De voldoening van het maken
Of het nu striphelden zijn, schepen of klokken; alles wat Henk maakt, ademt plezier. “Ik hoef er niet van te leven, ik lééf erdoor,” zegt hij nuchter. “Zolang ik mijn hout, mijn verf en mijn muziek heb, verveel ik me geen moment.”