Door Johan Verlouw

Na de watersnoodramp in 1953 werden er door Noorwegen ruim 300 noodwoningen of ‘geschenkwoningen’ aan Nederland geschonken. Onlangs werden er hiervan vijfenveertig aangewezen als rijksmonument. In onze gemeente staan ook een aantal van deze Noorse woningen. Op de Oude Melkhaven in Raamsdonk staan vier van deze knusse woningen bij elkaar op het plein. De redactie van deze krant was welkom bij Lisanne en Nathan om in hun Noorse woning een kijkje te komen nemen. Wij waren benieuwd hoe het de bewoners bevalt te wonen in een Noorse woning van vorige eeuw. Het antwoord hierop was heel duidelijk: ‘het zijn heel fijne woningen’.

Zoektocht eindigt bij Noorse woning

De Groningse Lisanne kon enkele jaren geleden niet bevroedden dat ze in een bijzonder huis in een dorpje zou gaan wonen. De Groningse heeft een relatie met Nathan uit Breda en de twee wilden ongeveer twee jaar geleden gaan samenwonen. Een zoektocht bracht hen bij een huurappartement in Raamsdonksveer. “Die woning beviel prima hoor, maar na een tijdje wilden we toch graag iets voor onszelf kopen.” Het stel ervaarde de gekte op de huizenmarkt en viste al een paar keer achter het net. Plotseling kwamen ze de Noorse woning in Raamsdonk tegen op internet. “Het leek ons wel een grappig huis en zijn meteen gaan kijken. Het leek op een Oostenrijks vakantiehuis. Toen we hoorden dat we de eerste kijkers van het huis waren, hebben we gelijk een bod gedaan, wat geaccepteerd werd. We beseften nog niet helemaal wat we gekocht hadden, maar zagen wel dat het toch bijzonder was. Nathan was al bang dat we in een ‘standaard’ huis zouden komen wonen,” lacht Lisanne.

Goed toeven in de woning

Inmiddels woont het jonge stel alweer een tijdje in hun Noorse woning aan de Oude Melkhaven en dat bevalt hen uitstekend. Na de aankoop werd de woning aan de binnenzijde naar hun wensen een beetje gemoderniseerd. “Het is een heel fijn huis voor twee of drie personen, voor een gezin is het echt te krap.” Omdat het een gemeentelijk monument is mag er aan de buitenkant niets veranderd worden, dus bijvoorbeeld ook geen zonnepanelen, dat brengt wel wat beperkingen met zich mee. De houten woning heeft een heel goede isolatiewaarde en is daarom energiezuinig. “Ook niet vergeten dat het een vrijstaande woning is, met een fijn tuintje. Dat maakt het prettig wonen hier.” Maar het knusse onderkomen kent ook z’n mindere kanten, zo moeten de bewoners altijd alert zijn op houtworm, is de woning gehorig en kan het in de zomer binnen erg warm worden. Deze zomer moet de buitenkant geschilderd worden.

Geschiedenis leeft

Op de keukentafel liggen de originele tekeningen van het huis uit 1953. Ook een kleurrijke folder van het toen gloednieuwe huis ontbreekt niet. “Toen de huizen net opgeleverd waren, wilde er niemand in gaan wonen,” heb ik me laten vertellen. “Ze vonden het een teken van armoede, ondanks dat de woning al een moderne douche en toilet kende. De woningen zijn toen via een loting aan mensen toegewezen. Gek eigenlijk. We zijn ook naar het Openlucht museum geweest, daar staat werkelijk een kopie van dit huis, dat is echt bijzonder.”

De vorige bewoners van het huis van Lisanne en Nathan, wilden graag authentieke elementen in de woning terug laten komen. “Zo is de woning geïsoleerd met schapenwol, is de haard nog in originele staat en is de deur naar de woonkamer in oude staat terug gebracht. Zij wisten echt heel veel van de originele staat van de woning, zo zijn we zelf ook enthousiast geworden. Mochten we in de toekomst een gezin gaan stichten, gaan we toch op zoek naar een groter huis, maar misschien gaan we er, wat privacy wel op achteruit,” besluit Lisanne.

Na bijna 70 jaar staan de Noorse woningen nog steeds als een huis in onze gemeente. Dat geldt lang niet voor veel woningen van hetzelfde bouwjaar.