Met het uitbrengen van het 44e insigne bereikt CV de Faant het komende carnaval een bijzondere mijlpaal. Het 4x11-insigne laat een hand zien met daarin vier speelkaarten elluf. Op de speelkaart is te zien het allereerste insigne uit 1983 voorstellende een olifant in narrenpak.
Het is Jos Marcelissen die eind 1982 het initiatief neemt om voor CV de Faant een insigne te ontwerpen. Hij ziet onder andere bij de familie Loonen, dan woonachtig aan de haven in Raamsdonksveer, de verzameling Kaaiendonkse insignes en is ook geïnspireerd door de Krabbegatse veldtekens. ‘Dè kanne wai ok’, zegt ie, om vervolgens de daad bij het woord te voegen. In zijn ijskoude schuurtje willen de gipsen exemplaren maar lastig drogen en zelfs als andere leden met kachels te hulp schieten liggen ze te bibberen in de mallen. Jos besluit er mee naar binnen te gaan, waar boven de verwarmingsketel het drogen beter vlot. Er worden er 450 gemaakt. Voor 2 gulden worden ze aan de man gebracht. Jos duikt met voorzitter Bertus Keijzers op carnavalszaterdag de kroegen van Raamsdonk in. Ze maken van hun naamsbekendheid gebruik, want de insignes vinden gretig aftrek. Ook tijdens het carnavalsbal in de kantine van Veerse Boys worden er veel verkocht. De penningmeester kijkt tijdens de jaarvergadering tevreden naar deze mooie financiële opsteker. Maar wat Jos nog mooier vindt, is dat er wat hem betreft een traditie is opgestart.
Door schade en schande wijzer geworden begint Jos met zijn activiteiten voortaan middenin de zomer. Het insigne van 1984 verwijst naar het Holland Ballon Festival dat destijds werd georganiseerd door Louwman & Parqui. Het bewijs is nu definitief geleverd dat het insigne bestaansmogelijkheden heeft en langer mee kan in de tijd. Er melden zich vele leden die mee willen schilderen. Jos ontwerpt nog jarenlang. Na zijn overlijden zet zijn zoon Jan de traditie voort en CV de Faant bouwt aan een unieke originele collectie, waarbij elk insigne zijn bijzondere verhaal schrijft. Zo wordt bijvoorbeeld het ontwerp van 2004 uiteindelijk het definitieve clublogo van CV de Faant. De exemplaren van 1988 en 1989 verwijzen respectievelijk naar twee belangrijke onderscheidingen binnen de club: De Faantste Faant en De Grotste Ouwe Droif.
In de loop der jaren trekt de unieke collectie meer en meer de aandacht van fanatieke verzamelaars. In 2004 wordt als gevolg daarvan de zogenaamde Club van KEBSAOMMAOL opgericht. Een club waarvan ieder lid de complete serie in bezit heeft. Deze bestaat anno 2025 uit 31 leden. Het is bijzonder eervol dat tot de leden het Vastelaoves Museum in Kerkrade behoort. Dankzij de contacten die Faant-lid Willem van Kuijk heeft opgebouwd in Limburg zijn de insignes in het prachtige carnavalsmuseum terecht gekomen en hebben ze daar een speciale plek.
Een nieuwe traditie is er sinds 2018. Vanaf dat jaar wordt er iemand binnen ut Faantelaand op een ludieke wijze verrast met de overhandiging van de eersteling van dat carnavalsjaar. Deze wordt overhandigd door een van de jeugdleden. Ondertussen laten ook de snotpinnekes met regelmaat zien het schilderen al aardig te beheersen.
Momenteel wordt het ‘mijlpaalinsigne’ nog beschilderd door de leden van ut Gilde van de Natte Kwast die met engelengeduld dit ambachtelijk werk verrichten. André Fens die al tientallen jaren gipsgieter is en coördinator van het maakproces heeft er weer zo’n 500 stuks uit de mallen gewipt. Voor het carnaval van 2026 lanceert CV de Faant dus met grote trots nr. 44. Een historische mijlpaal van een niet meer weg te denken carnavalsrelikwie.